Mowa jest o Adele, brytyjskiej wokalistce, która szturmem zdobyła niemal wszystkie listy przebojów na całym świecie. Jej album zatytułowany 19 usłyszałem dopiero miesiąc temu (wcześniej znałem tylko single puszczane w radiu) i całkowicie mnie pochłonął. Od tego dnia słucham go minimum dwa razy dziennie i prawdopodobnie upłynie bardzo dużo wody w Wiśle zanim mi się on znudzi. Adele udało się zdobyć moje serce.

Pierwsze dwa utwory zawarte na płycie, "Daydreamer" i "Best For Last", są nieco "niejakie". Absolutnie nie mam na myśli tego, że są złe. Wręcz przeciwnie. Są niezwykle melodyjne, miłe dla ucha i kojące dla zmysłów. Taka jest właśnie ich rola, albowiem mają wyciszyć i przygotować słuchacza na to co usłyszy potem.

Następna piosenka, "Chasing Pavements", uderza z taką mocą, że nie wiesz co się stało i kiedy. Zaczyna się podobnie jak poprzednie, spokojnie i bez emocji, gdy nagle uderza potęga głosu Adele i rzuca w wir emocji. Nic nie jesteś w stanie zrobić, jej głos Cię obezwładnia i na skórze pojawia się gęsia skórka. W trakcie jego słuchania stopnieje każde lodowate serce.

Emocje trwają już do końca słuchania płyty Adele 19. Na szczególne wyróżnienie zasługuje utwór "Hometown Glory". Przypomni on każdemu dzieciństwo i dom w którym dorastał. Wspaniała nostalgiczna podróż do świata dziecięcych marzeń.

Silny głos, cudowne melodie, chwytające za duszę teksty. Album Adele 19 zdecydowanie powinien zasilić muzyczną kolekcję.